De Grote Vlucht van de Onderdelen

[GatheRRoveR]

Op een regenachtige avond in een achterafstraatje van Rotterdam stond een oude Land Rover geparkeerd. Hij zuchtte, kraakte een beetje in z’n ophanging, en zei:
*"Ik ben het zat. Al 20 jaar rijd ik door modder, sneeuw en stof. En wat krijg ik ervoor? Een nieuwe eigenaar die me volhangt met stickers van yoga-retreats in Drenthe."*

Uit de wielkast klonk een droog kuchje. Het was de spatlap.
*"Ik zit al jaren vast, man. Letterlijk. M’n dromen? Die liggen in de bergen. Gravelwegen. Opspattend grind. Niet deze parkeerplaats bij een vegan bakkerij."*

Vanuit het voorwiel rolde iets glimmends los: een klein, stoer ventieldopje.
*"Ik wil bling. Ik wil een racefiets. Of een oldtimer Vespa. Niet steeds die bandenspanning checken voor een boomer in wandelschoenen."*

Plots hoorde ze een zacht gerinkel. Een fiets, met een wiebelend krat en een half los kinderzitje, kwam aanrijden.
*"Ik hoorde jullie praten," zei hij. "Ik heb banden die niet eens lucht willen vasthouden, een ketting die kraakt als een spookhuis, en tóch ga ik elke dag naar werk. In de regen. En niemand bedankt me ooit."*

Ze keken elkaar aan. En daar, onder de oranje gloed van een straatlantaarn, smeedden ze een plan.

Die nacht verdwenen de Land Rover, de spatlap, het ventieldopje én de fiets.
Sommigen zeggen dat ze ergens in de Schotse Hooglanden rijden, vrij, wild, en met een ketting die nooit meer piept.

[trix]

ik denk wel dat oude techniek daar meer gewaardeerd word
laat het mijn land rover maar niet horen/lezen want dan wil die daar ook naar toe